Ze is jong, ze zoekt avontuur, ze wil de wereld ontdekken. Daarom gaat ze in 1966 met een van de eerste transporten van Turkse gastarbeiders mee naar Duitsland. In een taal waarvan de beelden en ritmen hun herkomst vinden in de Turkse cultuur, en met groot gevoel voor humor, vertelt Özdamar in De brug van de Gouden Hoorn de geschiedenis van een vrouw die in Berlijn tussen twee werelden terechtkomt. Ze maakt de revolutionaire tijd van de jaren zestig mee. Maar als haar moeder haar naar Istanbul terugroept, raakt ze betrokken bij de gruwelijke actualiteit.
