Het werk van Jankélévitch is ten onrechte nauwelijks in het Nederlands vertaald. In Frankrijk behoort hij tot de meest vooraanstaande filosofen van de vorige eeuw, mede dankzij denkers als Jacques Derrida en Emmanuel Lévinas. Internationaal worden zijn unieke, interdisciplinaire benadering van de filosofische hoofdvragen en zijn literaire stijl hoog aangeslagen.
Le Pardon (Vergeving) verscheen in 1967 en is nog altijd een van Jankélévitch’ meest invloedrijke werken. Hij stelt daarin dat vergeven de ultieme ethische daad is: men gedraagt zich tegenover de dader alsof diens daad nooit heeft bestaan – in plaats van deze slechts te vergeten of te rationaliseren. Dat is een controversieel uitgangspunt wanneer we kijken naar gruwelijke gebeurtenissen als de Holocaust.
Zoals de meeste werken van Jankélévitch overstijgt ook Vergeving de ‘standaardbehandeling’ van morele problemen. Het gaat óók over vrije wil, het geven, creativiteit en tijdelijkheid. Vergeving is een essentieel werk van een filosoof die eindelijk ook in Nederland de aandacht krijgt die hij verdient.