Het verhaal ‘Liefde als amore’ speelt in de wereld van de opera, compleet met de bijbehorende gevoelens en gebaren. De laatste worden nog vergroot door middel van een trampoline, tot ze, in het adembenemende slot, in de eeuwigheid worden opgenomen.
‘Het kind dat wij waren’ geeft de indrukken weer van iemand wiens belevingswereld niet meer precies in hetzelfde vlak ligt als die van anderen. Hoewel het ook niet duidelijk is wat er van het kind in het moeras is geworden, berust de spanning van het verhaal vooral op die discrepantie.
‘Bedlam’ (‘Gesticht’, ongeveer) speelt rond een… gesticht, waar een merkwaardige arbeidstherapie in zwang is. Aan die zwang komt een eind.
‘Oorsprong en doel der geschiedenis’ is de titel van een boek. Maar wat kan een dergelijk boek voor aantrekkelijks hebben voor iemand die de aansluiting met zijn eigen geschiedenis mist?
‘Portret van een dame’, het langste verhaal, speelt op een landhuis, dat ten dele in gebruik is bij een universiteit. Twee bewoners hebben oudere rechten: een bejaarde grande dame en haar dochter. Hun verhouding wordt symbolisch weergegeven door een schilder, en realistischer, maar niet minder indringend, door Willem Brakman.
