In plaats van, zijn gewoonte getrouw, de lezer naar nooit vermoede hoogten en verten mee te voeren blijft Belcampo in deze verhalen op de begane grond en dicht bij huis. Maar hij zou Belcampo niet zijn wanneer hem dit voldoende was. Nee, deze keer duikt hij onder die begane grond, toont aan hoe onvolkomen het dagelijkse daglicht ons leven beschijnt en leert ons dat het leven nog een heel stuk rijker en boeiender is dan het zich aan de argeloze beschouwer voordoet.
