In ’t Komt allemaal goed komt ’t allemaal goed. Met de liefde, want niets is heerlijker dan de blote kont van een vrouw, de blote kont van een vrouw in je armen, je eigen vrouw bijvoorbeeld, een kont die je kent, zegt de dichter. Met de industrie, die alle leed geneest, zegt de dichter.
Met het dagelijkse leven, omdat hij nog iedere morgen genoeg kracht heeft om op te staan, te ontbijten, zegt de dichter. En met de dichter, wiens eigenzinnige oeuvre bekroond werd met de Constantijn Huygensprijs en de P.C. Hooftprijs. ’t Komt allemaal goed, ondanks de weemoed om dingen die voorbijgaan, zelfs als wij het zelf zijn die voorbijgaan.
