Pierre H. Dubois in Het Vaderland: ‘haar poëzie behoort tot de belangrijkste uit de Afrikaanse, maar ook, ruimer, uit heel de Nederlandse literatuur.’
‘Elisabeth Eybers levert in haar gedichten een intieme ervaring uit, maar zij doet dat zo verhevigd en bedwongen tegelijk, zo precies maar ook zo gesublimeerd, dat zij het individuele transcendeert naar het algemeen-menselijke dat aan haar gedichten een zo treffende rijkdom geeft.’
