Voormalig commissaris van politie Kees Sietsma (1945) speelde een doorslaggevende rol bij de oplossing van de Heineken-ontvoering in 1983 en in het
onderzoek naar de ontvoering van Gerrit-Jan Heijn in 1987. Bij de Amsterdamse politie, waar hij werkte van 1966 tot 1988, draaide Sietsma zaken rond valsemunters, gijzelingen, drugsvangsten en moorden. Dit alles in een stad in oproer: het waren de jaren van de Nieuwmarktrellen en ‘Geen woning geen kroning’.
Na een meningsverschil met de nieuwe hoofdcommissaris Eric Nordholt verliet Sietsma het korps. Maar hij bleef ‘een jongen van de opsporing’. Achter de schermen adviseerde hij bij Philips en het internationale Control Risks. Hij startte zijn eigen beveiligingsbureau, waarin hij adviseerde over onder meer ontvoering en afpersing in het bedrijfsleven – spectaculaire en adembenemende zaken die hem de hele wereld over deden gaan.
Kees Sietsma uit de schaduw is gebaseerd op vele gesprekken met de geliefde politiecommissaris. Hij spreekt hier voor het eerst over zijn gevechten met de omstreden commissaris Gerard Toorenaar en met korpschef Nordholt. En over het ‘Spel zonder Grenzen’ bij Control Risks, waarin hij ook zijn eigen grenzen moest opzoeken.
In de Tweede Wereldoorlog werden twee van zijn broers en een oom omgebracht. Zijn oudste broer overleefde Dachau ternauwernood. Aan hen dankt Sietsma zijn voornamen: Kornelis Jan Hendrik Hein. Hun waarden vormen nog altijd zijn ‘morele binnenspiegels’.
