Leef je eigen leven. Dat is de lijfspreuk van velen, maar voor Anna Portier ligt het anders. Na de vroege dood van haar geliefde kan haar eigen leven haar gestolen worden. Nabestaan is geen bestaan. Als ghostwriter probeert ze op te gaan in het leven van een ander. Maar twintig jaar later, op haar sterfbed, bevangt haar toch de drang tevoorschijn te komen. Niemand wil tenslotte zomaar verdwijnen.
Het nabestaan van Anna Portier is afwisselend ontroerend, hard en droogkomisch. In korte zinnen met veel zeggingskracht vertelt Judith Maassen over waarom een schildpad geen goede hond is, over rouw en over het sterven van je eigen, hoogstpersoonlijke dood.