Herman de Coninck in De Morgen: ‘Twee keer na elkaar waagt Van Toorn zich aan een onderwerp waarvan hij de uitdaging met al zijn vormvastheid nauwelijks aankan, hij worstelt ermee, gaat onder en komt boven, is bereid te verliezen, en wint. Dat is nogal wat, om mee te maken, zomaar op het blad. Dat is avontuurlijker dan de Hollandse poëzie in jaren geweest is, er wordt meer verloren dan gemiddeld, maar ook meer gewonnen.’
