Mensen zijn vreemde wezens. Ze hebben blijkbaar evenveel behoefte aan liefde en vriendschap als aan het plegen van bruut geweld. Terwijl ze weten dat ze ten dode zijn opgeschreven, zijn ze op zoek naar iets oneindigs, op soms bizarre manieren. Op dit alles kan men geamuseerd, verwonderd en ook met verbijstering reageren.
Geert van Beeks thema’s in De 1500 meter zijn erotiek, geweld en religie. Zij zijn dat niet op een modieuze manier en evenmin als tekens van een simplistisch engagement. De personen zijn in onze tijd geplaatste mensen van altijd. De vluchtige actualiteit wordt door Van Beek vaak met ironie bejegend. Hierdoor krijgt de algemeen menselijke tragiek des te meer nadruk. Heel reëel en onomwonden benadert Geert van Beek liefdesrelaties die kwetsbaar zijn geworden door gewoonte of gebrek aan verwondering. De nog haast onbewuste liefde tussen een jongen en een meisje ondervindt van volwassenen weinig meer dan onbegrip en schijnheiligheid. Oorlogsgeweld, naïef religieus fanatisme en de machteloze pogingen om de menselijke samenleving op een ‘ludieke’ manier leefbaar te maken worden door Geert van Beek aangrijpend of humoristisch onder de loep genomen.
De 1500 meter is een rijke verhalenbundel, karakteristiek voor Van Beeks vermogen om werkelijkheid en verbeelding tot een nieuwe, dikwijls hallucinerende realiteit te maken.
