Wie deze bundel aanschaft, verlangend naar nog meer liefdesgeschiedenissen in de trant van de damesbladen, doet zeker een goede koop. Want ook deze Damesverhalen zijn geschreven om te ontroeren en te amuseren. De typische romantiek ontbreekt weliswaar grotendeels (de schrijver betuigt in het voorwoord zijn spijt hierover) maar dit wordt goed gemaakt door een ruimere dosering min of meer verhulde erotiek. De wat meer gecompliceerde lezers, de zoekers naar achtergronden, kunnen eveneens aan hun trekken komen. Zij kunnen bijvoorbeeld opmerken hoe de schrijver zijn behoefte aan travestie probeert te bevredigen. In het eerste verhaal, eigenlijk een korte roman, durft hij zijn rol nog niet aan: de vrouwelijke ik-figuur blijkt halverwege een bedenksel van de mannelijke hoofdpersoon. In de drie Joke-verhalen vereenzelvigt hij zich meer direct met de vrouw maar hij geeft haar (om het niet te gek te maken waarschijnlijk) nogal wat karikaturale trekken mee. Het blijkt overigens een moeilijke zaak, zo’n inleving. Maar blijkens reacties op enkele verhalen, die al eerder in druk zijn verschenen (in Hollands Maandblad), zou de schrijver er af en toe in zijn geslaagd.
