Precies vijfentwintig jaar geleden debuteerde Manon Uphoff met de verhalenbundel Begeerte. Met een daverende klap kwam ze de Nederlandse letteren binnen. De bundel werd voor maar liefst drie prijzen genomineerd: de AKO Literatuurprijs, de Anton Wachterprijs en de ECI-prijs; het titelverhaal werd bekroond met de Rabobank Lenteprijs voor literatuur.
De verhalen zijn als geheime kamers, waar je door het sleutelgat kijkt en ziet wat niet voor je ogen bestemd is. Begeerte als verlangen, maar ook als passie, agressie, gedrevenheid en wil. Alle personages worden beheerst door de lust en pijn van hun begeerte.
Speciaal voor deze uitgave schreef Manon Uphoff een nawoord, waarin ze laat zien hoe elk verhaal een kiem is waaruit haar latere boeken zijn voortgekomen.
