AIs alle tanden zijn uitgevallen trotseert niemand nog de tand des tijds.’ In Na het baden bij Baxter en de ontluizing bij Miss Grace krijgt de tandeloze tijd een wel heel letterlijke betekenis. De verhalen over Berckmans, Kromsky en het hondje Charlowie bevatten onthutsende en ontwapenende snapshots van een wereld die aan miezerigheid ten onder gaat. Maar er is nooit gruwel zonder lach. En dat is meteen de kracht
van Berckmans’ proza: de doffe ellende te lijf gaan met eerlijkheid en humor.
