Het gat in de tijd

The Winter's Tale opnieuw verteld

Jeanette Winterson

‘Vannacht zag ik toch zoiets vreemds.’

New Bohemia. Amerika. Een storm. Een man vindt een baby, achtergelaten in de nacht. Hij pakt haar op – ze is licht als een ster – en besluit haar mee te nemen.

Londen. Engeland. Na de bankencrisis. Leo Kaiser weet hoe je geld moet verdienen maar hij weet niet hoe hij om moet gaan met de jaloezie die hij voelt jegens zijn beste vriend en zijn vrouw. Hebben ze een verhouding? Is hun pasgeboren baby wel van hem?

New Bohemia. Zeventien jaar later. Een jongen en een meisje worden verliefd op elkaar, maar er is veel dat zij niet weten over wie ze zijn en waar ze vandaan komen.

‘We hebben allemaal teksten die we als een talisman bij ons dragen, en die ons dragen. Ik werk al jaren met The Winter’s Tale, in vele vermommingen.’

Jeanette Wintersons coverversie van The Winter’s Tale zit vol echo’s van het origineel, maar vertelt tegelijkertijd een eigentijdse geschiedenis over verraad, paranoia, verlossing en hoop. De tijd is zelf een speler in dit verhaal, en de inzet is hoog, want het zal eindigen in een tragedie of in vergiffenis. Winterson laat zien dat wat verloren is geraakt, teruggevonden zal worden, hoe ver we ook van elkaar verwijderd raken.