De vos staat in vele culturen voor slimheid en verraad. Het is een eenzaam schepsel dat houdt van verlaten plekken. De vos is zo bij uitstek geschikt als godheid voor de schrijver, die verhalen vindt door in andermans gedaante te kruipen en zich met een verhalenbuit terug te trekken. Deze schrandere en speelse roman volgt de vos in al zijn gedaantes van Rusland naar Japan, van Napels naar het platteland van Kroatië. Sommige lezers zullen De vos niet als roman lezen, maar eerder als een voetnoot bij de Russische avant-gardeliteratuur. Of als een verleidelijk verhaal over de vos in al zijn gedaanten, of als een verhaal over een schrijfster en haar dilemma’s, of als een staalkaart van wereldsteden. En al die lezers zullen gelijk hebben, en tegelijk zullen ze de plank misslaan. Maar een ding is zeker: deze roman is een schatkamer aan ideeën, en aan verhalen over mensen die hun plek in de wereld niet kunnen en willen vinden. Een klassieke Ugresic, geestig en begeesterd.
‘Ugrešic’ schrijven is lenig en gepassioneerd, maar behoudt een eigenaardigheid en humor die het verschrikkelijk intrigerend maken.’ – The New Yorker
‘Waar slordig is geschreven is doorgaans slordig gedacht. Ugrešic schrijft precies. Ze heeft alles wat je van een intellectueel mag verwachten.’ – Arnon Grunberg
Quotes:
'Een geraffineerd bouwwerk' - Trouw
'Ugresic richt een bescheiden monument op voor eenzame zielen door ze in haar verhalen te vangen en daarmee te redden van de vergetelheid […] Wie zo kijkt en schrijft, kan alle vergeefsheid glans geven.' de Volkskrant
'Ontsproten aan het brein van een bijzondere schrijfster' •••• - NRC Handelsblad