Adele Bloemendaal (1933-2017) was een meisje uit de Amsterdamse Jordaan dat niet wist wat ze wilde worden. Even speelde ze toneel, tot haar eerste man haar in 1954 opeens meenam naar Amerika – en ze zo voor het eerst contractbreuk pleegde.
Drie jaar later kwam ze gescheiden terug. Ze hertrouwde met Donald Jones, een van de eerste zwarte artiesten in Nederland, speelde weer toneel, verscheen op televisie en zong carnavalsnummers voor het geld en het repertoire van de beste tekstdichters, waar ze nog het meeste genot aan ontleende. Zo groeide ze uit tot een echte vedette met veel verschillende gezichten. Maar als haar shows eenmaal op poten stonden, liet ze het menigmaal afweten, greep ze naar de fles en verzon ze ziektes als excuus voor haar afwezigheid.
Adèle. Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal laat een intrigerende vrouw, die tegelijk stout en stijlvol kon zijn, in al haar facetten zien. Met originele citaten uit de brieven die ze in de jaren vijftig uit Amerika naar huis stuurde. En met levendige herinneringen van vrienden, vriendinnen en vijanden, collegae en minnaars.
‘Ik viel als een blok voor haar. Ik was verliefd.’ – Henk van der Meijden
‘Ook als Adèle half achterover hing aan de bar van een café, was ze nóg een stoer wijf.’ – Hans Dorrestijn
Quotes:
'Uiterst informatief, soms ook ontluisterend en sappig beschreven.' - de Volkskrant
'Het dramatische einde met hersenbloeding en herseninfarct, de laatste bulderlach tijdens de Adèle show met Paul Groot en Sanne Wallis de Vries, en tot slot de totale stilte in het Amsterdamse verzorgingshuis Flesseman, wordt door Van Gelder warm beschreven. Het Adèle-beeld is daarmee compleet.' - NRC Handelsblad
'Haar leven leest als een roman met veel hoogte- en dieptepunten, en is tegelijkertijd een krachtig tijdsbeeld van de jaren 50 en 60.' - ZIN Magazine
'Fascinerende biografie van een veelzijdig en eigenzinnig mens.' - Trouw
'Een schat aan anekdotes […] treffend beschreven.' Noordhollands Dagblad