De liefde, is daar al niet alles over gezegd?
Als je Monogaam gelezen hebt is de conclusie: nee.
Marek van der Jagt schreef een verhaal dat het midden houdt tussen een overpeinzing en een vertelling waarin de ik-persoon als een moderne Don Juan reflecteert over de liefde.
Op de van Van der Jagts bekende ironische wijze geeft de auteurin oneliners en fraai geformuleerde gedachten beetje voor beetje zijn visie prijs. Hij gaat relaties aan met verschillende vrouwen en probeert zo de essentie van de liefde te doorgronden. Maar als het spel ernst wordt , blijkt de liefde ook een kwelling te kunnen zijn. Wat uiteindelijk rest is een vorm van monogamie: de eenzaamheid.
‘Mijn leven wilde zich niet voegen naar mijn idee? Die idee?waren leefbaar, en dat mkon van het leven niet altijd gezegd worden.’