Parijs, een winternacht in 1983. Het zestienjarige meisje is de weg naar haar hotel kwijt en dwaalt door onbekende straten. Ze heeft een papiertje bij zich met daarop het adres van de dertig jaar oudere fotograaf A. Hij zal van haar een foto maken die gepubliceerd wordt in een modeblad. Een meisje met lange oorbellen kijkt in de camera.
Bijna veertig jaar later raakt het meisje op de foto, een nu drieënvijftigjarige Noorse schrijfster, in een depressie. Van haar periode in Parijs herinnert ze zich weinig. Terwijl haar eigen wereld en die om haar heen barsten vertoont, probeert de volwassen vrouw het jonge meisje te begrijpen dat ze ooit was.
Meisje, 1983 speelt zich af in Oslo, New York en Parijs. Linn Ullmann daalt af in haar geheugen en vertelt een rauw, onverhuld en bij vlagen nietsontziend verhaal over macht en onmacht, lust en schaamte, schoonheid en vergetelheid.
‘Verbluffend goed, nietsontziend en genadeloos.’ – Dagbladet
‘Schitterend.’ – Dagsavisen
‘Ullmanns beste.’ – Dagens Næringsliv