Ouderdom komt met gebreken, zegt het spreekwoord. Niemand zal dat ontkennen. Maar wie ouderdom als een aftakelingsproces wil definiëren, is bij schrijfster Marcella Baete aan het verkeerde adres. In Later is voorbij neemt ze haar eigen leven als uitgangspunt. Strijdlustig en met grote realiteitszin, legt ze de nadruk op de waarde en de zin van het ouder worden. ‘Ouderdom is de laatste fase in ons leven en heeft een eigen gezicht, een eigen sfeer en karakter, eigen vreugden en noden. Oud worden is net zo’n heilige opgave als jong zijn.’ De ongemakken relativeert Marcella Baete met het wapen van de onderkoelde humor: ‘Vanmorgen heeft een hoektand mijn mond verlaten toen ik op de korst van mijn boterham beet. Ik stop hem in een ijzeren doosje: het is de eerste tand die overlijdt. Als ik met het doosje schud, maakt het een vrolijk geluid, uit vreugde omdat hij nu rusten mag na een leven van noeste arbeid.’
