Op 1 oktober 1989 viert de Oost-Duitse Wilhelm Powileit zijn negentigste verjaardag. Terwijl buiten de roep om vrijheid en democratie steeds luider klinkt en het niet lang meer zal duren voordat de Muur valt, eindigt de dag voor Wilhelm in grote chaos wanneer de tafel voor het buffet met eten en al instort.
Wilhelm is zijn hele leven een overtuigd communist geweest. Na een lange ballingschap in Mexico keert hij in 1952 met zijn vrouw terug naar de DDR. Vier jaar later voegt hun zoon zich bij hen. Kurt probeert de verschrikkingen van de goelag achter zich te laten en samen met zijn Russische vrouw Irina en hun zoontje Alexander een bevredigend bestaan op te bouwen, ook al groeit zijn twijfel over de gang van zaken in het land.
Jaren later, vlak voor de Wende, vlucht Alexander naar het Westen. Pas als hij in Mexico op zoek gaat naar de sporen van zijn grootmoeder vindt hij eindelijk innerlijke rust.
Quotes:
‘Ruge schrijft met humor en ironie.’
– Brabants Dagblad