Begin jaren negentig kwam de Kroatische schrijfster Dubravka Ugresic voor een kort bezoek naar Amsterdam. De stad beviel haar zo dat ze besloot te blijven.
In Amsterdam, Amsterdam gaat ze na waarom de stad waar ze sinds kort een huis bezit, haar zo snel een gevoel van ‘pure schoonheid’ gaf. Het antwoord vindt ze in de herinneringen aan haar vroegste kinderjaren die Amsterdam bij haar oproept. Amsterdam is voor de argeloze bezoeker een stad zoals een kind die wil zien: vol kleine huisjes, dieren, poppen en ander speelgoed.