[Flaptekst Eva Gerlach, Situaties]
De dichtbundels van Eva Gerlach werden bekroond met tal van literaire prijzen. Voor haar hele poëzieoeuvre ontving zij de P.C. Hooftprijs 2000.
*Misschien bewaart deze poëzie in haar kaalste vormen iets van de identiteit van wie haar schrijft. Van wie haar leest. Wij zijn vluchtig. Sommige poëzie vormt ons wat bestendiger geraamte. Zij is net zo vreemd als de dingen die ons omringen. – Hans Groenewegen in Schuimen langs de vloedlijn
*En Gerlach kan kijken, heel goed kijken. Door haar waarneming – of dat nu de vorm van zien, beschrijven of fotograferen heeft – berooft ze als het ware de dingen van hun schijnbare identiteit, van hun valse vanzelfsprekendheid. Alles komt in beweging, wordt dubbelzinnig, krijgt een nieuwe betekenis. Haar vaak elliptische zinsbouw weerspiegelt al dat veelvoudige, bewegende. – de jury van de P.C. Hooftprijs 2000
Over Een bed van mensenvlees:
*De poëzie van Eva Gerlach is een doolhof zonder uitgang. In elk van haar gedichten onderzoekt ze indringend de werkelijkheid of een element daarvan, maar tot een conclusie komt ze niet. Dat lijkt een nutteloze exercitie, maar de metaforen waarin ze vorm geeft aan het onbestemde scheppen een nieuwe werkelijkheid: die van poëzie. – Arie van den Berg in NRC Handelsblad
*Uiteindelijk is alles taal, ook wie we zijn. Ik denk niet dat dit voor Eva Gerlach zomaar een troostende gedachte is. – Paul Demets in Knack
ISBN 978 90 295 6418 2