‘Een vriendin als jij mis ik nu heel erg,’ schreef Brigitte Reimann in 1969 aan Irmgard Weinhofen, die sinds haar huwelijk met een Nederlander in het verre Amsterdam woonde. De brieven die ze elkaar sturen getuigen van een bijzonder hechte vriendschap. Privézaken, roddels, cultuurpolitiek, literatuur, de verschillen tussen Nederland en de DDR: alles komt aan de orde. Als Brigitte door kanker wordt getroffen en nauwelijks meer kan schrijven, houden vrienden Irmgard op de hoogte van Brigittes ziekbed.
Deze correspondentie, in de mooie vertaling van Elly Schippers, geeft een indringend en ontroerend beeld van een literaire ster uit de DDR, wier levenslust en schrijftalent ondanks haar vroege dood nog lang nagloeien.
‘Wie iets over moed en bevlogenheid te weten wil komen, moet Reimann lezen. Ze was een icoon – een pionier van de bevrijding van de vrouw.’ – Die Zeit