Sinds 2007 heeft Ilja Leonard Pfeijffer vrijwel ieder jaar een toneeltekst afgeleverd. Dat heeft avondvullend werk als Malpensa, Blauwdruk voor een nog beter leven, De advocaat, Het achterhuis en recent Noem het maar liefde opgeleverd, maar ook nog een achttal kleinere stukken. Ze zijn alle doordrenkt van het thema liefde en altijd op de huid van de tijd geschreven. De politiek van Berlusconi, het graaikapitalisme, de deconfiture van Moszkowicz: het komt allemaal aan de orde in een sprankelende verzameling die de auteur zelf wel omschrijft als ‘de annalen van hen die er anders dan wijzelf voor uitkomen dat zij een rol spelen’. De veelstemmige man bevat alle toneelteksten inclusief de laatste, De aanzegster.