Het dorp van Winkler Brockhaus’ jeugd, Oppidum, ligt in een kom, omsloten door land en zee. Op dit afgebakende stukje grond hebben de dingen plaatsgevonden waardoor Winkler voor altijd het spoor bijster is geraakt.
Het leven dat Büch in een aantal romans geschetst heeft, is eindelijk op papier voltooid. De centrale figuur kende steeds slechts één ideaal: zijn eigen leven ontraadselen. In De Bocht van Berkhey graaft Winkler als het ware de geestgrond – het bollenland waar hij opgroeide – tot op grote diepte af, om te ontdekken dat er achter raadsels en geheimen weer andere raadsels en geheimen steken. Waarom verdween zijn vader ineens? Het antwoord op deze vraag bepaalt niet alleen de loop van Winklers leven maar ook van deze emotionele roman, waarin de sfeer van de jaren vijftig op meesterlijke wijze wordt opgeroepen.