Daar op het plein is niemand beschrijft naast een vervlogen tijdperk de vroege jeugd van de auteur en haar verpletterende eenzaamheid. Dolores Prato wordt niet gezien. Ze is een onwettig, ongewenst kind dat bij een aristocratische bejaarde nicht en neef van haar moeder wordt opgevoed in Treia (Midden-Italië), waar de neef (‘Nonkeltje’) pastoor is en zich nog het meest om haar bekommert. De Joodse Dolores heeft zelfredzaamheid en zelfspot geleerd en nooit de waarom-vraag (van haar verweesd zijn) gesteld. Dit boek is een intrigerend antwoord op het raadsel van het leven – haar leven.
Daar op het plein is niemand is de autobiografische roman van een schrijfster, die op hoogbejaarde leeftijd in 1980 door Natalia Ginzburg werd ontdekt. Het lovend ontvangen boek was echter tegen de zin van Dolores Prato sterk bekort uitgegeven. Lang na haar dood verscheen een integrale versie die internationaal gezien wordt als een vergeten meesterwerk en nu in het Nederlands vertaald is door Jan van der Haar. Proust als vrouw had met zijn oeuvre een dergelijk lot kunnen ondergaan.