Joseph Stiglitz beschrijft hoe het vrijemarktdenken is ontspoord, vooral in Amerika. Maar daar niet alleen. Kern van het probleem is dat een paar grote bedrijven de markt zijn gaan overheersen. De overheid staat erbij en kijkt ernaar. De financiële sector ging zijn eigen gang, wat leidde tot de crisis van 2008. Technologiebedrijven eigenen zich inmiddels op ongekende schaal persoonlijke data toe en in handelsovereenkomsten worden de belangen van de werknemers vergeten. Welvaart wordt op steeds grotere schaal gestolen in plaats van gecreëerd.
Stiglitz laat zien wat we nodig hebben voor welvaart en een hoge levensstandaard: onderwijs, wetenschappelijke en technische vooruitgang, verantwoordelijkheidsbesef en de rechtsstaat. Hij pleit voor eerherstel voor de instellingen die lijden onder de macht van de grote ondernemingen: de rechtspraak, de universiteiten, de media, ja de democratie zelf.
We moeten de markten zo reguleren dat ze de belangen van de mensen dienen in plaats van andersom. Dat is een politieke keuze. Stiglitz staat voor een progressieve vorm van kapitalisme met een gezonde economische groei. Alleen zo komt een fatsoenlijk bestaan voor iedereen weer binnen handbereik.
