Intelligente vrouwen leven vaak in de schaduw van hun beroemde man, dat is geen nieuws. Sofja Tolstaja, de vrouw van Lev Tolstoj, is er een schoolvoorbeeld van: zij was een begaafd schrijfster, maar pas vijfenzeventig jaar na haar dood werd Een zuivere liefde gepubliceerd. Het was een sensationele vondst.
De romantische Anna trouwt met de oudere vorst Prozorski. Al haar hooggestemde idealen over de liefde worden in één klap verwoest als ze bij hem intrekt: de huwelijksnacht is rampzalig, naar het kind dat daaruit geboren wordt kijkt haar man niet om, en hoewel hij niet bepaald een ascetisch verleden heeft, bewaakt hij met ziekelijke jaloezie haar kuisheid. Anna voelt zich al snel aangetrokken tot een jeugdvriend van de vorst. Daardoor komt het huwelijk steeds meer onder spanning te staan.
Een zuivere liefde schreef Tolstaja als ‘antwoord’ op De Kreutzersonate, een novelle die Tolstoj in 1891 publiceerde. Ze was woedend dat haar man haar daarin als een ordinaire verleidster afschilderde. In Een zuivere liefde wordt een identiek verhaal verteld, maar nu vanuit het vrouwelijke perspectief.
