Met zijn klassieke Belijdenissen en zijn creatieve bijbeluitleg blijft Aurelius Augustinus ook in de eenentwintigste eeuw populair. Minder bekend is dat hij aan de basis staat van het westelijke kloosterleven. Voor zijn gemeenschap van clerici stelde Augustinus in 397 het Praeceptum samen, een reeks voorschriften rondom de kernvragen van het gezamenlijk leven: waarop is dat leven gericht? Hoe moet je met elkaar en elkaars zwakheden omgaan? Wat mag van de leiding worden verwacht?
Het Praeceptum werd nog tijdens Augustinus’ leven aangevuld en gecombineerd met enkele teksten over de praktijk van het kloosterleven (Ordo Monasterii en Obiurgatio). Bovendien werd van de tekst al snel een aangepaste versie voor vrouwen gemaakt. De Regel zou een belangrijke bron worden van de zesde-eeuwse Regel van Benedictus. Maar bovenal is het een inspirerende tekst en een sleutel tot het oeuvre van Augustinus. Al zal de humane aard van de tekst ook de moderne lezer aanspreken.
Kees Fens, Augustinus-liefhebber en -kenner, heeft de Regel voorzien van een uitgebreide inleiding. Deze nieuwe vertaling van Vincent Hunink maakt de Regel van Augustinus, inclusief de vrouwelijke variant, beschikbaar voor een brede groep lezers.
‘de rijkste en snelste geest van zijn tijd’ Kees Fens over Augustinus