Frank McDonough gebruikt niet eerder gepubliceerde
archiefstukken om een beeld te schetsen van de gewone
en buitengewone mensen die het naziregime probeerden te
bestrijden. De werkwijze om ze op te sporen en te volgen
wordt op gedetailleerde wijze beschreven. De slachtoffers
komen aan het woord in de verslagen van de verhoren
waaraan ze door de Gestapo werden onderworpen.
De Gestapo was een efficiënte organisatie die met weinig
financiën en manschappen optrad tegen politieke en raciale
‘volksvijanden’. Iedereen werd ertoe verleid zijn naasten
aan te geven: de Gestapo zette buren, collega’s, vrienden en
familieleden ertoe aan om hun geliefden te verraden. Lang
niet iedereen werd vervolgens ook gearresteerd, maar de
geheime staatspolitie slaagde er zeer goed in om angst te
zaaien onder de burgerij. McDonough legt de wortels van
haar werkwijze bloot, én hij schetst een onthutsend beeld
van het dagelijkse leven onder het naziregime.
