Cornelius Tacitus (ca. 55-ca. 120) was een Romeins geschiedschrijver en had daarnaast een succesvolle politieke carrière als advocaat. Zo verdedigde hij samen met Plinius de jongere de belangen van de provincie Africa en was hij omstreeks 113 stadhouder van de provincie Asia. In 98 kwam zijn eerste werk De vita Iulii Agricolae (Het leven van Agricola) uit, een biografische schets waarin hij zijn overleden schoonvader eert, die gouverneur van Brittannië was. Tevens wordt hierin impliciet het tirannieke bewind van keizer Domitianus aan de kaak gesteld. Germania verscheen kort erna en behandelt het land en de herkomst van de Germaanse stammen. Ook deed Tacitus voor dit boek onderzoek naar de Germaanse zeden om zo de zware tegenstand die zij de Romeinen boden te kunnen verklaren. Historiae is slechts gedeeltelijk bewaard gebleven.
Oorspronkelijk ging Tacitus in dit werk in op de geschiedenis van 69 tot 96; alleen zijn teksten over de eerste twee jaren zijn overgeleverd. Van de Annales, waarin hij de periode van 14 tot 68 onder de loep nam, is het grootste deel wel tot ons gekomen. Hierin staan de regeringen van Tiberius, Claudius en Nero centraal, evenals de brand van Rome, de christenvervolging en de dood van bijvoorbeeld Seneca.