Giorgio, een jonge legerofficier, wordt verscheurd door twee onmogelijke liefdes: die voor de beeldschone, maar getrouwde Clara, met wie hij een gepassioneerde relatie beleeft, en die voor de foeilelijke Fosca, die zich wanhopig aan hem vastklampt. Al zijn hoop, twijfels en verrukking over deze fatale ménage à trois vertrouwt hij zonder enige terughoudendheid toe aan het papier. Ook als lezer word je door Giorgio’s dilemma gegrepen: hoe ver moet je gaan in je medelijden, in je compassie? Zo ver dat je jezelf te gronde richt? En nog lang nadat je het verhaal uit hebt blijf je worstelen met de vraag of er niets aan te doen was geweest, of Giorgio het echt niet op een andere manier had kunnen aanpakken, of hij de dramatische afloop niet had kunnen voorkomen.
