Soms lijkt het of de wereld zoals we die kenden voor onze ogen ineenstort. Volgens betekeniseconoom Kees Klomp is dat terug te voeren op één en dezelfde crisis. Eentje die zich niet buiten ons afspeelt, maar binnen in ons. In onze kapitalistische samenleving proberen we existentiële spanningen te dempen door materiële verlangens te bevredigen. Onze economie is eigenlijk één groot copingmechanisme.
Het is tijd voor een samenleving die aan onze immateriële behoeftes tegemoetkomt. Met een betekeniseconomie waarin we weer zorgdragen voor de wereld en elkaar. Ecoliberalisme is het besef dat ware vrijheid gepaard gaat met verantwoordelijkheid en dat de kwaliteit van onze binnenwereld bepalend is voor de toekomst van de buitenwereld.