Met bedrieglijke lichtheid zwerft Dubravka Ugresic in haar nieuwste verzameling essays door Europa en de Verenigde Staten en doet ze verslag van haar unieke kijk op literatuur, geopolitiek en de verhoudingen tussen Oost en West. Door in te zoomen op ogenschijnlijke banaliteiten (een vogelkooitje, een fles bronwater) richt ze onze aandacht op hun universele betekenis. Ze kijkt als een vreemde naar onze Nederlandse cultuur en biedt dankzij haar uitzonderlijke kwaliteiten een even scherpzinnig als humoristisch beeld van de ijkpunten van onze tijd.
Het gewicht van de thematiek en Ugresic’ onderwerpen laat ook in Niemand thuis weer het belang zien van het werk van een van de scherpzinnigste schrijfsters in Nederland.
