Dario Fo is een ge?ageerd theatermaker maar ook een schaterende nar. Scherts en ernst gaan bij hem hand in hand. Genadeloze satire en humor zijn z’n handelsmerk. Van stuurs moralisme moet hij niets hebben.
In 1997 werd Dario Fo ge?d met de Nobelprijs voor Literatuur. Dit was niet meer dan terecht voor een van de invloedrijkste toneelschrijvers van de twintigste eeuw.
De pers over Toneelwerken 1:
‘Eerbetoon aan een gelauwerd toneelschrijver. (…) Fo probeert door te dringen tot wat voor hem de kern is: de menselijke gevoelens, en daar hoort in zijn optiek geen hoogdravende taal bij, geen opsmuk die ons een rad voor ogen draait. (…) Zijn niet-aflatende betrokkenheid bij het lot van de gewone man en vrouw, de figuranten in het grote boek der geschiedenis, en de ongebreidelde energie waarmee hij daaraan vormgeeft, zullen indruk maken.’ – de Volkskrant