Sinds haar zelfverkozen dood in 1963 is er veel geschreven en gezegd over de fascinerende Sylvia Plath. Vooral over Plaths huwelijk met dichter Ted Hughes en over de laatste maanden van haar leven. Dan schrijft ze immers de harde, naakte gedichten die, samengevoegd tot de bundel Ariel, haar naam postuum vestigen.
Plaths dagboeken bieden een aangrijpend en intiem beeld van haar korte maar intense leven. Ze tonen de gretige tiener die haar seksualiteit ontdekt en de serieuze studente die, ondergedompeld in een wild liefdesleven, worstelt om de hoogste cijfers te halen. Ze beschrijven een definiërend jaar in Cambridge, waar Plath Ted Hughes ontmoet, en hun huwelijk enkele maanden later.
In de jaren vijftig werd een vrouw geacht zich uitsluitend met het huishouden bezig te houden. Plath moet vechten om iets van haar ambities waar te maken. In 1962 loopt het huwelijk op de klippen, en doet de fatale wanhoop haar intrede.
Sylvia Plath pleegde in 1963 zelfmoord. Haar gedichten en haar roman The Bell Jar worden nog steeds gretig gelezen.