Een groot aantal teksten in Elias Canetti’s omvangrijke nalatenschap (meer dan tienduizend handgeschreven bladzijden) staat in het teken van een levenslange obsessie: de dood. Dit boek, dat hij zelf niet heeft kunnen voltooien, geeft een zeer compleet beeld van zijn denken over dit thema.
Canetti, die zichzelf als ‘doodsvijand’ typeerde, ondernam talrijke pogingen om de dood met zijn antropologische methode te omsingelen. Hij las schrijvers, filosofen en wetenschappers, verzamelde sprookjes, mythen en riten en deed nauwgezet verslag van zijn streven om grip te krijgen op het ongrijpbare.Centraal staat deze overtuiging: we leven naar de dood toe, en juist daarom mogen we hem niet accepteren. Want wie ja zegt tegen de dood, opent de deur voor oorlog en moord. Deze notities, grotendeels niet eerder gepubliceerd, tonen Canetti op zijn best: vitaal, polemisch, poëtisch, aforistisch en ironisch. Een weergaloze meditatie over de schaduwzijde van het leven, door samensteller Peter von Matt voorzien van een verhelderend nawoord.
