Een heilsoldate probeert twee zwervers te helpen, maar uiteindelijk gaat het om de vraag wie wie moet redden. Een bijzonder debuut over mensen die nergens wonen maar opgesloten zitten in hun eigen hoofd.
Heilsoldate Roos ontfermt zich over twee zwervers: Lucia, voorheen carrièrevrouw met goede perspectieven, en Harry, vroeger tuinman, nu vrolijke dakloze. Roos gaat zo ver in haar behoefte deze mensen te helpen dat zij ook de greep op het ‘normale’ leven verliest en een soort geestelijke dakloze wordt.
Huizen van papier is echter geen roman over patiënten. Het is een verhaal dat laat zien hoe mensen kunnen vervreemden van de wereld om hen heen, en van zichzelf.
Zwervers jagen ons angst aan en maken ons dus boos. Het is hun eigen schuld, dat moet wel, dit kan je toch niet zomaar overkomen? Geef ze geen geld, daar kopen ze toch drugs voor, koop dan liever iets te eten, wordt er gezegd, dat is beter. Maar beter voor wie? Misschien heeft zwerver Harry liever een flesje bier dan een broodje kaas.
Een bijzonder debuut over mensen die nergens wonen maar opgesloten zitten in hun eigen hoofd.