De verhalen uit Van Heulendonks eerste bundel, De echo van de raaf (1991) werden alom gewaardeerd om hun rijke verbeelding, humor, spanning en meeslepende schriftuur. Aimez-vous les moules? heeft onmiskenbaar dezelfde kwaliteiten, maar de toon is rijper, trefzekerder. De grof-groteske kantjes zijn er wat van af. op de plaats van de kasteelruïne staat daar nu de nette burgermanswoning en de natuur heeft zich teruggetrokken achter geschoren coniferen. De psychopaten zijn in behandeling, of hebben plaats gemaakt voor ‘gewone’ mannen en vrouwen, met zonen en dochters, familie en buren, die allemaal lijden aan het leven en sterven aan de dood. Net als in De echo van de raaf, De vooravond en Paarden zijn ook varkens is dit boek gedrenkt in beklemming, eenzaamheid en verwarring. Achter de zorgvuldig opgetrokken ordelijke façade proberen de personages onvermoeibaar en oprecht het leven betekenis te geven, maar ze bewijzen slechts één ding: hoe ongrijpbaar dit bestaan in laatste instantie is. Schitterende verhalen: een collectie die tegelijk modern en van alle tijden is, geestig en ontluisterend, volstrekt herkenbaar en akelig vervreemdend.
Guido van Heulendonks vorige boek, de roman Paarden zijn ook varkens, verscheen op de longlist van Libris en AKO, en werd bekroond met de Gouden Uil voor Fictie 1996. Over Paarden zijn ook varkens:
Een genoegen, zeer vaardig geschreven, mooi van taal, onweerstaanbaar geestig. – Jeroen Vullings in Vrij Nederland
Een veelzijdige, pessimistische, vaak onbedaarlijk grappige en tegelijk schrijnende roman. – Eric Rinckhout in Nieuw wereldtijdschrift
Prachtige zinnen, schitterende vergelijkingen, een intelligent en beheerst stilist. – Jeroen Overstijns in De Standaard
Van Heulendonk heeft een schat aan taal tot zijn beschikking… filmisch… knappe montages. -Elsbeth Etty in NRC Handelsblad
Een page-turner, stilistisch van begin tot eind scherp, nergens minder dan ijzersterk. -Rob van Erkelens in De Groene Amsterdammer