‘Als je dit leest, is het misschien al te laat. Heel eerlijk, ik denk niet dat dit nog goed komt. Mocht het toch gebeuren, dan raak ik geen gebak meer aan. Dat zweer ik op het hoofd van oma.’
Anna is een nijlpaard. Een kalf. Een zeekoe. Maar geen zielenpoot. En ze is ook niet op haar mondje gevallen. Ze bijt van zich af als Maud en haar bende haar lastigvallen. Wanneer Maud dubbel zo hard terugslaat, begint Anna aan een zwarte doos. Die zal haar verhaal voorgoed bewaren. Want je weet maar nooit.