Robert Anker in Het Parool: ‘Canaponi heeft zich met dit briljante debuut in één klap als een van Nederlands belangrijkste jonge schrijvers kenbaar gemaakt. Wat er de laatste jaren aan de Nederlandse letterkunde is toegevoegd is vaak allemaal wel aardig, wel goed bedoeld, wel vernuftig geschreven, maar zelden is het echt opwindend. Maar Een gondel in de Herengracht is sprankelend en vol leven’.
Jan Fontijn in Vrij Nederland: ‘Patrizio Canaponi heeft duidelijk geen moeite met wat Reve ooit Zinloze Feiten of Storende Verrassing noemde, onwaarschijnlijke gebeurtenissen die de schrijver niet kan gebruiken omdat ze de eenheid van het boek zouden verstoren. Hij rijgt het ene spectaculaire feit aan het andere, waardoor zijn verhalen een picaresk karakter krijgen. Hij heeft bovendien nogal de neiging om uit te weiden en de meest vreemde zijpaden in te slaan. Maar het gebrek aan eenheid dat hierbij dreigt, wordt voorkomen door de steeds terugkomende motieven. Het titelverhaal heeft zelfs de allure van een muzikale compositie. Er wordt begonnen met een warrige ouverture, waar geen touw aan vast is te knopen, maar die alle elementen bevat die in de loop van het verhaal aan bod zullen komen. Alles komt keurig op zijn pootjes terecht. Na het lezen van de totale bundel kom ik er niet onderuit: Een gondel in de Herengracht is een prozadebuut van formaat.’
