‘Hij sprak zonder cynisme, maar met pure hartstocht en geestdrift over kunst. God, wat heeft Zwagerman ons veel geleerd.’- Matthijs van Nieuwkerk
Soms horen we louter stilte, of veronderstellen we stilte te horen. Maar wie heeft ooit stilte gezíén? Hoe ziet stilte eruit? Hoe druk je de afwezigheid van geluid uit in beeld?
De Belgische kunstenaar Luc Tuymans stelde eens dat kunstwerken, willen ze effect sorteren, ‘de immense intensiteit van stilte’ moeten verspreiden. De stilte van het licht is een onderzoek naar facetten van die immense stilte. Misschien belichaamt stilte in de kunst een verlangen om er niet te zijn. Dit verlangen vormt voor Zwagerman de aandrijfmotor in De stilte van het licht.
‘Een van de waardevolste schrijvers van de Lage Landen. Dat hij aldoor nóg beter wordt, is een zegen.’ – Humo over Alles is gekleurd
‘Een schitterende en nu al klassieke ode aan de Amerikaanse cultuur.’ – Bert Wagendorp in de Volkskrant over Americana
‘Deze essays in een ruk lezen is als een lange reis door Amerika. Zwagerman toont zich een gepassioneerd schrijver.’ – Simone van Saarloos in NRC Handelsblad over Americana
‘Joost Zwagerman komt heel dicht bij het onbereikbare nabije.’ – K. Schippers over De stilte van het licht