De stem van de herfst betekent een nieuwe fase in het werk van Paul Gellings. Naast vergankelijkheid en herinnering worden nu thema’s als droom, stad en mythe uitgewerkt op een even vormvaste als veelzijdige manier. Tegelijk verliest de dichter geen moment zijn herkenbaarheid. Zijn toon blijft weemoedig, en ieder gedicht kenmerkt zich door een opvallende toegankelijkheid. Over zijn vorige bundel Antiek fluweel (1997) schreef Arie van den Berg in NRC Handelsblad: ‘Het is de tijd die de seizoenen en het leven op gang houdt, maar ten slotte ook tot stolling brengt en vervaagt. Gellings brengt dat proces indrukwekkend in beeld.’
